Mówiony język norweski

Której formy języka norweskiego będziesz się uczyć?

Ponieważ nie ma jednej normy mówionego norweskiego, uczący się go mogą napotkać na duże różnice między dialektami w zakresie słownictwa, intonacji i zasobu głosek. Ponadto istnieją dwie formy pisemne: bokmål i nynorsk (nowonorweski).

Podczas tego kursu będziesz się uczyć bokmålu, który ma różne odmiany. Wybraliśmy te, które są bliższe dialektom używanym w Oslo.

Różne dialekty mają różne zasoby głosek. W trakcie tego kursu będziemy się posługiwać zasobem głosek używanych w Norwegii środkowo-wschodniej. Pojęcie języka Norwegii środkowo-wschodniej obejmuje dialekty występujące na terenach wokół Oslo. Ponieważ nauczyciele pochodzą z różnych rejonów Norwegii, mowę ich charakteryzować będzie intonacja właściwa dla ich miejsca pochodzenia. Mówiony bokmål oparty na głosowni środkowo-wschodniej i z regionalną intonacją jest powszechnie stosowany na kursach podstawowych dla dorosłych. W skrócie nazywać będziemy tę formę norweskiego «mówionym bokmålem».

Norwegowie zazwyczaj mówią którymś z dialektów. Niektóre z nich są bardziej zbliżone do mówionego bokmålu niż pozostałe. Norwegowie w rozmowach z obcokrajowcami zwykle wstrzymują się od przejścia z dialektu na bokmål. Początkujący użytkownicy norweskiego mogą zatem doświadczyć trudności w zrozumieniu Norwegów, którzy kontynuują rozmowę w dialekcie, nie przechodząc na bokmål.

Olaf Husby, pażdziernik 2010 r.