10 Wymowa

Zupełnie bez przerw?

W poprzednich rozdziałach podkreślaliśmy ważne znaczenie mowy łączonej. Ogólnie rzecz biorąc, wyrazy w języku norweskim są do siebie przyklejone i w związku z tym głoski następują tuż po sobie, jak w poniższym przykładzie:

W innych przypadkach końcowa głoska /r/ łączy się z następującą po niej głoską zębową (/t, d, n, l, s/) zmieniając się w nową głoskę /ʈ , ɖ , ɳ , ɭ , ʃ/ i tworząc silne połączenie międzywyrazowe, jak w poniższym przykładzie:

Czy to oznacza, że w mowie norweskiej nie ma żadnych przerw? Oczywiście, że są. W mowie łączonej pauzy występują tam, gdzie w tekście pisanym znajdują się przecinki i kropki. Wystąpią też pauzy w miejscach, w których mówiący zawaha się lub zrobi przerwę na zastanowienie się albo przeformułowanie wypowiedzi. Jednakże ogólnie można stwierdzić, że mówiąc po norwesku musisz wiązać ze sobą wyrazy bez tworzenia pośrednich dźwięków i robienia przerw.

Używając poprawnie mowy łączonej i pauz, można różnie zgrupować pięć podanych poniżej imion i w ten sposób sprecyzować, czy chodzi o pięć osób, cztery lub trzy.