7 Wymowa LearnNoW
7 Pronunciation
7 Wymowa
Spółgłoski z retrofleksją
W języku norweskim występują głoski wyrażane połączeniami spółgłoskowymi. Przyjrzymy się tutaj grupie pięciu spółgłosek, przy wymowie których koniuszek języka wyginamy ku górze i zbliżamy do okolicy zadziąsłowej podniebienia. Spółgłoski te nazywamy «retrofleksyjnymi» (inna nazwa to «spółgłoski przedniojęzykowe podniebienne»). Zazwyczaj zapisywane są jako połączenie litery < r > z literami < t, d, n, l , s >. W zapisie fonetycznym głoski te zapisuje się specjalnymi znakami, jak to pokazano poniżej.
Litery | Wymowa | |||
---|---|---|---|---|
< rt > jak w «fort» | szybko | /r/ + /t/ | → | /ʈ/ |
< rd > jak w «ferdig» | gotowy | /r/ + /d/ | → | /ɖ/ |
< rn > jak w «barn» | dzieci | /r/ + /n/ | → | /ɳ/ |
< rl > jak w «farlig» | niebezpieczny | /r/ + /l/ | → | /ɭ/ |
< rs > jak w «mars» | marzec | /r/ + /s/ | → | /ʃ/ |
Powyższe przykłady pokazują występowanie głosek w obrębie wyrazu. Ten sam efekt występuję, gdy /r/ jest ostatnią głoską w wyrazie, a /t, d, n, l, s/ pierwszą głoską w następnym wyrazie. Zjawisko łączenia się dwóch głosek w jedną jest często zwane upodobnianiem fonetycznym.
/t, d, n, l, s/ | /ʈ , ɖ , ɳ , ɭ , ʃ/ | ||||
---|---|---|---|---|---|
må ta | /mo 1tɑ:/ | musi wziąć | har tatt | /hɑ 1ʈɑt/ | wziął |
må dra | /mo 1drɑ:/ | musi odejść | har dratt | /hɑ 1ɖrɑt/ | odszedł |
må nå | /mo 1no:/ | musi dosięgnąć | har nådd | /hɑ 1ɳod/ | dosięgnął |
må lese | /mo 2le:se/ | musi przeczytać | har lest | /hɑ 1ɭe:st/ | przeczytał |
må se | /mo 1se:/ | musi zobaczyć | har sett | /hɑ 1ʃet/ | zobaczył |
Jako użytkownik języka norweskiego przyzwyczajony/-a jesteś do występowania głoski /r/ w końcówkach wyrazów, jak np. w czasownikach w czasie teraźniejszym «leser, snakker, skriver, spiser». Z opisu powyżej wynika, że /r/ w końcówce tych czasowników zaniknie, gdy nastąpią po nich wyrazy rozpoczynające się na /t, d, n, l, s/. Oznacza to, że jedyną oznaką czasu teraźniejszego będzie spółgłoska z retrofleksją. Tak więc słuchacz musi dokonać analizy rozpoznawczej /ʈ , ɖ , ɳ , ɭ , ʃ/ jako /r/+/t/, /r/+/d/ itd.
Ponieważ rzeczowniki w liczbie mnogiej i formie nieokreślonej również kończą się na «-r» («jenter, gutter, biler, busser»), zjawisko opisane powyżej wystąpi także w tym wypadku.